ياريم كن

فرزند عزیزم:

 ...دلبندم

 

آن زمان که مرا پیر و از کار افتاده یافتی،

اگر هنگام غذا خوردن لباسهایم را کثیف کردم ویا نتوانستم لباسهایم را بپوشم یاد بیاور که روزی شاید

 بیش از پنج بار لباسهایت را عوض می کردم و هر بار نه تنها ناراحت نشدم ،بلکه  غرق در بوسه ات  نیزکردم

اگر صحبت هایم تکراری و خسته کننده است

صبور باش و درکم کن، و بیاد آر روزی را که شاید بیش از ده بار مطلبی را بیان می کردی و دست آخر خودم

می فهمیدم منظورت را و خواسته ات را...

برای سرگرمی یا خواباندنت مجبور میشدم بارها و بارها داستانی را برایت تعریف کنم...

وقتی نمیخواهم به حمام بروم مرا سرزنش و شرمنده نکن ,  و بیاد آور روزهایی را که برای حمام کردنت

اسب و مرغابی و اردک می شدم  تا حمام خوشی داشته باشی..

وقتی بی خبر از پیشرفتها و دنیای امروز سوالاتی میکنم،با تمسخر به من ننگر

و بیاد آر روزی را که حتی ابتدایی ترین چیز را هم نمی دانستی و من سالها برای یادگیریت از وجودم مایه گذاشتم..

وقتی برای ادای کلمات یا مطلبی حافظه ام یاری نمیکند،فرصت بده و عصبانی نشو

وقتی پاهایم توان راه رفتن ندارند،دستانت را به من بده...همانگونه که سالها روی کول و دوشم حملت کرده ام و تو اولین قدمهایت را کنار من برمیداشتی....

زمانی که میگویم دیگر نمیخواهم زنده بمانم و میخواهم بمیرم،عصبانی نشو..روزی خود میفهمی

از اینکه در کنارت و مزاحم تو هستم،چه رنجی می برم...

یاریم کن همانگونه که من یاریت کردم

کمک کن تا با نیرو و شکیبایی تو این راه را به پایان برسانم

 

فرزند دلبندم،دوستت دارم...