آخرین روز از سال یکهزار و سیصد و نود و سه

دختر عزیزم پارمیس زیبایم عسلی بابا الان ساعت 23و 50 دقیقه شب است و دیگر چیزی به پایان سال 93 و آغاز سومین بهار زندگیت نمانده است سالی که گذشت سالی پر از فراز و نشیبها بود و پستی و بلندیهای زیادی را پشت سر گذاشتیم ولی هر چه بود گذشت و مهم این بود تو دختر نازینم در این سال سالم و تندرست بودی و در این سالی که گذشت تواناییهای زیادی را کسب کردی ... یکی از بزرگترین تواناییهایت در این سال توانایی حرف زدن بود که با شیرین زبونیات منو دیوونه می کنی...